تا به حال شده که در آغاز بهار، به جنگل یا صحرا بروید و روی زمین تازه جان گرفته دراز بکشید؟ سینه‌تان را از هوای بهاری پُر کنید و نگاه‌تان را از رقص شاخه‌ها و جوانه‌ها در آسمان، بسُرانید تا پای درخت و زمینِ مرطوبِ بهاری؟
وقتی از فاصله‌ی نزدیک، خیلی نزدیک، خاک را تماشا کنید، سبزه‌های جوان و تازه‌ی سر از خاک بیرون آورده را می‌بینید که چه عشوه‌گرانه بر آفتاب سلام می‌دهند.
گُل‌های ریز و درشت، سوار بر ساقه‌های ظریف‌شان، از میان برگ‌های زرد و پوسیده‌ی پارسالی ریخته بر کف جنگل، سر برآورده‌اند که ببین! ببین که چگونه از دل نیستی هست می‌شویم و از عمق خشکیدن، چگونه دوباره جوانه می‌زنیم؟
بهار آمده، نوروز است و سالی دیگر، سال ۱۳۹۸ هجری شمسی پیش روی ماست. شاکریم پروردگار را که ما را هست کرده و زنده‌ایم. زنده‌ایم در جهانی مهربان که ما را در آغوش گرفته و همواره و هر سال زندگی از بطن مرگ و امید دوباره روییدن را در گوش‌مان زمزمه می‌کند.
سال نو را با امید به روزهای خوب و انگیزه برای رویش و بالندگی هرچه بیشتر آغاز می‌کنیم و سالی سرشار از زندگی و بالندگی را برای شما آرزومندیم.
نوروزتان پیروز و خجسته
- ۹۸/۰۱/۰۳